به نقل از «قدس آنلاین»

مهم‌ترین مسیر ارتباط با امام‌زمان (عج)

تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۴۳۲۱۴

حجت‌الاسلام‌والمسلمین فرحزاد، شب گذشته در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت در شبستان امام خمینی(ره)، ضمن اشاره به برکات فراوان ذکر جامع و کامل صلوات؛ صلوات را یکی از مسیرهای مهم محبوب خدا شدن دانست.

وی افزود: امام هادی علیه‌السلام در روایتی می‌فرمایند «إنَّمَا اتَّخَذَ اللّه عَزَّوَجَلَّ إبراهِیمَ خَلیلاً لِکثرَةِ صَلاتِهِ عَلی مُحَمَّدٍ و أهلِ بَیتِهِ علیهم السلام»؛ صلوات زیاد فرستادن انسان را دوست و محبوب خدا می‌سازد، چرا که حبیب واقعی پیامبر و اهل‌بیت علیهم السلام هستند و هرکسی به ایشان نزدیک شود و دعا و سلام کند، او نیز حبیب خدا خواهد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت در ادامه به سالروز ولادت سرتاسر نور امام حسن عسکری علیه‌السلام اشاره و بیان نورانی امام(ع) دررابطه‌با راه‌های ایجاد و تقویت ارتباط حقیقی و معنوی انسان با امامش را موردتوجه قرار داد و ابراز داشت: انسان با قلب، روح و جان و محبت و عشق به ولایت، می‌تواند با صاحب‌الزمان(عج) که قطب عالم امکان و واسطه فیض و خیر الهی است ارتباط برقرار کند.

فرحزاد در تشبیه اتصال مأموم با امام به اتصال قطره با دریا، با تأکید بر این که اگر قطره به دریا وصل نشود، نابود خواهد شد، اظهار داشت: امام حسن عسکری علیه‌السلام در روایتی بر این نکته تصریح می‌کنند که دل‌های اهل طاعت و اخلاص، مانند پرندگانی که میل به آشیان دارند، مشتاق لقای اهل‌بیت علیهم السلام می‌شود. طاعت به گردن انداختن طوق بندگی خدا برای رسیدن به مرتبه عبد الهی است.

وی ضمن تبیین تفاوت‌های عبد و عابد، به معانی عبادت و اطاعت اشاره نمود و یادآور شد: عمل به‌صورت ظاهری عبادت، انسان را عابد می‌کند، حال آن که عبد شدن بسیار فراتر از عابد بودن است؛ شیطان با ۶ هزار سال عبادتش، تنها عابد بود و هیچگاه به درجه عبد الهی نرسید.

سخنران محفل معارفی حرم مطهر ضمن اشاره به مصادیقی دررابطه‌با تفاوت انسان عابد و عبد، تصریح کرد: متأسفانه بسیاری از ما طاعت الله را مبتنی بر دل پرستی دنبال می‌کنیم و به‌نوعی بنده حال خود هستیم نه بنده خدا و خدا را آن‌گونه که خدا می‌خواهد عبادت نمی‌کنیم.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین فرحزاد با بیان این که عبد، اطاعت از خدا را در تمام زندگی خود ساری و جاری می‌سازد، اظهار داشت: امام باقر علیه‌السلام در روایتی تصریح می‌کنند؛ هر اندازه خشوع بدن از خشوع دل بیشتر گردد، انسان را به وادی نفاق می‌کشاند.

وی به حدیث نبوی؛ «مَن عمِلَ فی بِدعةٍ خَلاّهُ الشّیطانُ و العِبادةَ، و ألْقی علیهِ الخُشوعَ و البُکاءَ» اشاره نمود و با بیان این که هر کس به بدعتی عمل کند، شیطان او را با عبادت تنها می‌گذارد و حالت خشوع و گریه بر او می‌افکند، خاطرنشان کرد: گریه تنها آب دیده است؛ مهم این است که انسان چه دیده که گریه‌اش گرفته است؛ این که انسان در فرایند عبادت ذات اقدس الهی صرفاً برای مشکلات، کاستی‌ها و مصائب دنیایی‌اش گریه کند، هیچ ارزشی ندارد.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت در بخش پایانی سخنان خود، ضمن بیان داستان‌هایی در رابطه‌ با التزام به اخلاص در کارها، به برخی از بدعت‌های شکل‌گرفته در جامعه اشاره نمود و اظهار داشت: نباید رضای مردم را بر رضای الهی ترجیح داد؛ اخلاص یعنی تمام کارهای خوب را تنها و تنها برای کسب رضایت الهی دنبال نماییم.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین فرحزاد ضمن تأکید بر اهمیت حمایت از ملت مظلوم فلسطین تصریح کرد: رژیم غاصب صهیونیستی امنیت این ملت را نه تنها در خانه‌هایشان، بلکه حتی از مساجد، کلیسا و بیمارستان‌ها نیز سلب و بزدلانه آنها را بمباران و زنان و کودکان را نشان می‌گیرد.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد علیه السلام حرم مطهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۴۳۲۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امام صادق(ع) چگونه جان امام بعد از خود را محافظت کردند؟

به گزارش خبرنگار جماران، بیست و پنجم شوال سال 148 قمری مصادف است با سالروز شهادت امام صادق علیه السلام، رئیس مکتب شیعه. دوران 34 ساله امامت آن حضرت مصادف بود با پایان عصر امویان و آغاز عباسیان. هر چند که این تغییر سلسله به لحاظ فعالیت های علمی شرایط خوبی را برای امام صادق علیه السلام فراهم آورده بود تا جایی که ایشان شاگردان بسیاری را تربیت کردند اما به لحاظ سیاسی در شرایطی می زیستند که حتی نمی توانستند وصی و امام بعد از خود را معرفی کنند از این رو با سیاست مدبرانه خود به گونه ای وصیت کردند تا جان وصی حقیقی خود (امام کاظم علیه السلام) را از خطر گزند منصور دوانیقی حفظ کنند، در این رابطه نظر شما را به حدیث زیر جلب می کنیم:

 

ابو ایوب نحوی می گوید: منصور در نیمه های شب مرا طلبید، به نزدش رفتم، دیدم روی کرسی (صندلی) نشسته و شمعی در برابرش است و نامه ای در دست دارد وقتی که بر او سلام کردم، نامه را به طرف من انداخت و گریه می کرد به من گفت: این نامه محمد بن سلیمان (والی مدینه) است که در آن خبر داده جعفر بن محمد علیهما السلام وفات کرده آنگاه سه بار گفت: انا لله و انا الیه راجعون. در کجا مانند جعفر (امام جعفر صادق علیه السلام) یافت می شود؟ سپس به من گفت: بنویس:

من آغاز نامه را نوشتم، گفت: (برای محمد بن سلیمان) بنویس، اگر او (امام صادق) به شخص معینی وصیت کرده است، او را احضار کن و گردنش را بزن.

(نامه را نوشتم و به سوی مدینه فرستاده شد.)

پاسخ نامه آمد و در آن نوشته شده بود: جعفر بن محمد علیهما السلام به پنج نفر وصیت کرده است که عبارتند از:

منصور دوانیقی 2. محمد بن سلیمان (والی مدینه) 3. عبدالله (یکی از پسرانش) 4. حمیده (مادر امام کاظم) 5. موسی علیه السلام (1)

در حقیقت وصی امام صادق علیه السلام همان موسی بن جعفر علیهما السلام بود ولی آن حضرت با این سیاست خواست جان وصی خود را حفظ کند. با توجه به اینکه عدم صلاحیت آن چهار نفر دیگر از نظر شیعیان روشن بود.

مطابق بعضی از روایات، منصور دوانیقی پس از دریافت جواب نامه گفت: مالی الی قتل هولاء سبیل من راهی به کشتن همه این پنج نفر ندارم.(2)

 

1. اصول کافی؛ ج 1، ص 310

2. اعلام الوری، ص 290

برشی از کتاب نگاهی بر زندگی امام صادق علیه السلام، ص 140-141